[i]Daha Kaliteli Hizmet İçin Lütfen Üye Olunuz

[/i]

[i]Daha Kaliteli Hizmet İçin Lütfen Üye Olunuz

[/i]
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.

      Hoşgeldiniz :
En son ziyaretiniz : Perş. Ocak 01, 1970
Mesaj Sayınız : 0

 
AnasayfaAnasayfa  AramaArama  Latest imagesLatest images  Kayıt OlKayıt Ol  Giriş yap  

 

 Evet Ben Galiba Yaşıyorum...!Peki Sen Yaşıyormusun?

Aşağa gitmek 
YazarMesaj
Misafir
Misafir
avatar



Evet Ben Galiba Yaşıyorum...!Peki Sen Yaşıyormusun? Empty
MesajKonu: Evet Ben Galiba Yaşıyorum...!Peki Sen Yaşıyormusun?   Evet Ben Galiba Yaşıyorum...!Peki Sen Yaşıyormusun? EmptyCuma Haz. 18, 2010 12:19 pm

Aydınlık Düşlerim Soykırıma Uğradı Karanlık Nefesin İle
Kristallenmiş Gözyaşlarım Karanlık Uçuruma Yuvarlanıyor
Ve Kollarını Açmış Gel Diyor Sıcak Bir Şekilde
Niyetlerimi Sonlandırıyorum Her Nefesim Ölüm Soluyor
[size=16]Sessizce...!

Dimağımda Kalan Son Mutluluk "Sen"Li Zamanlardan Belki
Nedenli Nedensizliklere Yol Alırken Aşikare Sızlar Ruhum
Çıkarıp Beni Senden Kendimi Duvarlara Vururum
Ilık Ilık Damlar Gözlerim Ben Nefes Almaktan Yorulurum

Ve Kor Misali Yakmaya Devam Eder Senden Kalanlar
Oniki Ayımı Hazanlaştırır Sensiz Akan Şu Mısralar
Davacı Olsamda Fayda Vermez Anlamazki Sözden Gönül
Kahırlara Gömülürüm Can Veren Nefesin Beni Yaralar

Lanetmi Çeksem Şu Halime Yada Küfürmü Etsem.Bilemiyorum
Anlamsızlaştıkça Hayat Dahada Diplere Çeker.Boğuluyorum
Çığlık Çığlığa Bağırmak İsterken Ben SadeceSusuyorum
Bir Yanım Düşmanca Nefret Ederken Bir Yanım Derki;Seviyorum
Seni Bu Kadar Özlettirenise O Yanımın HainliğiBiliyorum
Çıkarıp Atmak İstesem De Vicdanım El VermiyorSoruyorum?
Değecek Ne Yaptı ki Bana Yar Bu Kadar Acıyla Yaşıyorum
Bir Anlam Veremiyorum
Karanlıklar Ülkesinde Bir Mezar Kazıp
Oracıkta Kendimi Gömüyorum
Ve Bitiyor Rüya Sensiz Bir Gecelik Kabustan Daha Uyanıyorum
Anla Artık Her Günüm Bir Ölüm Gibiyken Yaşamaksa Eğer Bu!

Evet Ben Galiba Yaşıyorum...!
Peki Sen Yaşıyormusun?
[/size]



İnan bana çok sevdim.





Acıyı görmek mi istiyorsun?
Gözlerime bak!
Dudaklarımda söyleyemediğim sana ait duyguları
Bana her fırsatta bıraktığın yokluğunun acısını fark edeceksin.
O zaman anlayacaksın acının sende ne kadar masum durduğunu.

Ayrı yetişmiş güllerin birbirine hasreti gibi
Umutla kurudum sensiz.
Ve sen hiç gözlerime bakıp beni sevdiğini söyleyemedin.
Oysa sırf bu kelime için kurduğum hayallerdi beni hayatta tutan
Bir boşluktan içeri girdim her gece
Senli düşlerden sensiz karanlıklara süzülür gibi.

Ellerin nasıldı? Küçük müydüler? ve parmakların ince uzun mu?
Parmaklarını parmaklarımın arasında hissedip
Seninle sahil boyu denizi hiç fark etmeden bir birimize bakıp yürüyemedik.
Gözlerinin yeşilinde geleceğe dair hayaller kuramadan
sadece umut ettim gözlerini görebilmeyi.
Ve o gözlerinde ki ışıltıyla karanlık gecelerime yol göstermeni istedim.

Acıyı görmek mi istiyorsun.
Gözlerime bak!
Ve yaşanmamış boşa geçen anların hüzünlü şiir'ini oku
Kirpiklerinden sıyrılıp yanaklarına düşen dizelerimde.

Bensiz yattığın o yataklarda benli hayaller kurma artık.
Sabahlara merhaba derken beni seven bir şair var deyip gurur duy sadece.
Ve hiç bilme o şairin senin için her gün defalarca öldüğünü.
Ve bil ki insan sevdiğiyle beraber olacak mahşerde.
Tek avuntum bu şimdilik.

Dünyada olamadığım anları mahşere bıraktım ben
Ben seni bu dünyalık mı sevdim sandın?
Ölüm'müş terk edilişmiş umurumda değilgelme istersen.
Nasılsa bir gün hayat biletimi kestiğinde
Kavuşma vakti olacak benim için ölüm.
Dudaklarımda ki acı tat?
Yoksa acı bir tebessüm mü olacak sana ulaşmayı beklemek?
Ne yazık hiç bilemeyeceğim.

Acıyı görmek mi istiyorsun?
Gözlerime bak!
Sen uzakta çok uzakta
Bensiz bir yaşamın anlamsız günlerini yaşamaktasın
Benim gibi.

Seni seviyorum
Gerçeğin ta kendisi bu iki kelime
Sırf dudaklardan çıkması istenen değil de
İçimde taa içimde senin için atan bir kalbin feryadı
Haykırışı bu sevdiğim.
Sana ulaşamasam da
Biliyorum ki zavallı kalbim
Sana ait her şeyi saklıyor en gizli yerlerinde
Kanlı ve uykusuz gözyaşlarımın
Her gece aynalardan süzülmesi gibi acı veriyor uzaklarda oluşun.

Biliyorum beni sevdiğini
Acıyı tattığını da benden uzaklarda
Ama hiç bana sana ait bir şeyi vermedin?
Acı tek taraflı olsaydı
Ne yürek dayanırdı ne yaşamın bir anlamı olurdu.
Ama yokluk kötü sevdiğim.
Bir beden olmak isteyen yüreklerde ayrı ayrı yaşamak kötü.

Sana her fırsatta koşmak isterken beni durdurmaların
Yüzüne hasret kaldığım günlerde
Beni ısrarla kırışlarını hiç anlamış değilim.
Eminim yine okuyunca bu şiirimi büzeceksin dudaklarını
Ve eminim ağlayacaksın.
Ağlamak seni ben yapar sevdiğim
Ve beni sen yapanda içimde senin için yanan bir kalple yaşamak.
Her gün Üsküdar’da oturup kendimi dinlerim
Oysa konuşan sendin hep benimle
Ne martıların vapurlara takılışı
Ne işportacıların bağırışıydı fark ettiğim.
Ben denizi seyrederken gözlerinde boğulmayı sevdim.
Yosun tuttu gözyaşlarım sensizliğin dalgalarında.
Gözlerim ve ben her Üsküdar’a inişimizde
Bir gün seninle bir bankta oturup
Sadece ve sadece hiç konuşmadan gözlerine bakmak istedik.

Kaç zamandır bir hüzün dolaşıyor odamda.
Duvarlar bir şeyler söylüyor sanki
Adım adım yok oluşumu izliyorum
Her batan güneşin karanlığı getirmesiyle.
Sabahlara kadar uykusuz gözlerimle uzaklara
karanlıklara bakıyorum mütemediyen
Kayan her yıldızda tek bir şey diliyorum?
Ve Senin için yalvardığım namazlarda secdeye kapanıp
Rabbime ettiğim dualarım
Tuttuğum dilekle aynı olması ve sonra umudumu yitirmeden
Rabbimin bir bildiği var deyip
Kabul olmadığında dualarımın
Tekrar tekrar yalvarmalarım.

Seni okyanusların diplerinde
Bir midyenin içinde ki
İnciyi görme ihtimalimin olmadığı gibi kabul ettim aşkım
Ve seni hiç ulaşılamayacak dağların zirvesinde
Koklayamayacağım bir çiçek olduğunu fark ettiğimde
Tek bir şey düşündüm?

Dokunamadan tenine
Öpemeden öpülesi dudaklarını mahşere erteledim vuslatı.
Ben o kargaşada ne yaparım bilmem ama
İnsan mahşerde sevdiğiyle beraberdir derler
Seni seviyorum meleğim.

Acımasız olan ne sensin ne de ben
Bize gümüş tepsiyle sunulan hüzünlü bir hayat sadece
Ve kabul etmesi zor olan bu ayrılıklara katlanmak sanırım.
İnsan yaşamın değerini
Yüzü ve kalbi güldüğünde anlıyor
Anlıyor ki ölüm sadece toprağa girmek değil
Ve nefesi kesilene kadar yaşadığı her şeyin
Gözlerinin önünden geçmesi değil.
Ölüm sensizliğin sadece yaşarken verilen cezası sevdiğim.

Seni bulduğumda sevgi anlam kazandı
Her anımsadığımda yaşamamım oldu gülüşlerin
Hiç tükenmedi içimde senin için yanan ateş
Ve ben o ateşle yanmayı
Sırf seni sevmek olduğu için
İnan bana çok sevdim.





Sensizlik mi beni boylesine parcalara bölen…. Yoksa seni bulup da seninle olamamak mi? Beni binlerce bene bölen çok şey var. Ve sen o çok . Şeylerden birisin. Senin yanlizligin senin acilarin senin sevdalarin ve senin kendin… Beni parcalar bolensin. Beni parcalara ayiransin. Parcalarimi alip goturensin. Sen benim bir parcamsin! Kahrolasi saatlerde bile zamanin durdugunu hissettim sen olunca. Dakikalarca saniyenin belki yetisemedigimiz anlarinda seni yasadim ben. Zamani durduran ben miydim yoksa gelisinle beni okyanuslara surukleyen sen miydin? Zamanlar karanlikti zamanlar dardi zamanlar durmustu zamanlar seninleydi. Seni ucsuz bucaksiz yasadiklarimdi.
Sonuna kadar gelmek istedim. Tutmadin elimden. Daha dogrusu zatin yoktu. Olman bile onemli degil. Ben zaten bir yerlerden sana gelmisim seni bulmusum. Senin gonlune coktan girmisim bile. Biliyorum sen gozlerimde ariyorsun kendini ama ben kalbindeyim. Kalbe girenin de goze gelme geriye donme istegi artik yok. Seni sana verdim. Seni sende yasiyorum artik. Benden kendini istesen de veremem.
Sandin ki cevaplar beklerim senden. Evet’lerle hayir’lari bile dondurdun dilinde. Uzun uzadiya konusmalara saklayip tukettin onlari. Oysa o anda onlarin soylenmesi gerekiyordu. O anda hayir’la evet arasinda bir secim yapman gerekiyordu. Sense sadece bakip gozlerime hatta kacirircasina gozlerini suskunluga vurdun her seyi. Her sey zamaninda guzel ve zamaninda anlamli. O ani kacirdiktan sonra yasamanin bir anlami yok ki. Belki de butun tadlar ilk yudumda gizli. Ve bizse hep son demlerimizin son yudumlarimizin guzel ve kalici olmasina calisiriz. Degil evet degil. Senden cevaplar degildi aradigim. Senden beni anlamani bana bir seyler vermeni bekleyen biri degildim. Degilim. Senden bir seyler isteyen bir insan da degilim. Olamam da. Belki belki bir seylerin istenmesini bekleyen bir insan olabilirim. Ancak bu kadar.
Sende yasadigim yogunluklari sen hep baskalarinda aradin. Sende buldugumu sen benim disimdaki yuzlerde aradin. Insanin kilometrelerce uzaksin sense yaban eller gibi duruyorsun. Tum bunlar gercegin otesinde degildi ama bunlari dus kilan senden baskasi da degildi.
Evet sevgili… Sen artik benden oldun. Benden… Anliyor musun? Cikarip atmak istesem de yapamam bunu. Gucum yetmez buna. Askima hic yetmez. Sen benden olmasan askla cizilmeseydin gonlume sen icime Allah’in eliyle yazilmasan sever miydim seni? Ister miydim bekler miydim?
…. Insanlarin olmadigi yerde bekliyorum. Cunku insanlarin son buldugu yerde basliyorum ben.
Ve iste…
Anla artik.
Sen benim bir parcamsin
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
 
Evet Ben Galiba Yaşıyorum...!Peki Sen Yaşıyormusun?
Sayfa başına dön 
1 sayfadaki 1 sayfası

Bu forumun müsaadesi var:Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz
 :: Duygu Fırtınası :: Aşk ve Sevgi hakkında-
Buraya geçin: