Günümüzde pek çok anne de bazen babalar kadar yoğun bir is temposu ile çalışmak zorunda kalmaktadırlar. Çalışan annelerin kafalarında onların zihnini meşgul eden birkaç önemli soru vardır: "Acaba çocuklarımla yeterince ilgilenebiliyor muyum? Çocuklarımı ihmal ediyor muyum? Çalışmasam daha mı iyi olur ? Hem çalışıp hem de çocuklarım ile nasıl ilgilenebilirim?" Bütün bu sorulara anneler kendilerince cevap vermekte ve asıl doğru olan cevabı bulma konusunda bazen tereddüte düşmektedirler. Kimi zaman anneler, çocukları için mesleki hayatlarını sonlandırmakta, kimi zaman da kendilerinin sonradan memnun kalmayacağı kararlar vermektedirler. Çalışan annelerin bazıları ise çocukları için yapabilecekleri her şeyi yapmalarına rağmen "Acaba daha başka neler yapmalıyım?" gibi soruları kendilerine yöneltmektedirler.
Bütün bunların yanı sıra, çalışan annelerin yapması gerekenleri söylemeye çalışalım:
Çalışması gereken anne adaylarının, çalışmaya başlamadan veya meslek seçmeden önce, özellikle kendilerine ve çocuklarına vakit ayırabilecekleri ve fiziksel olarak çok zorlanmayacakları meslekleri seçmeleri gerekmektedir. Aksi taktirde bir çocuğun bakımını üstlenmek ve ev işlerinde kendine düşen görevleri yerine getirmek, ağır işlerde çalışan anneler için oldukça zor olmaktadır. Çalışan annelerin, daha çocukları doğmadan önce mümkün olduğu kadar işlerini ayarlayarak, özellikle hamileliğin son aylarında ve doğumdan sonraki dönemde belirli bir süre için (Bu zaman dilimi kişinin işi ve işyerine göre, 6 ay ile 3 yıl arasında değişebilir) işlerine ara vermeleri gerekmektedir. Çocuğun neredeyse bütün hayatını etkileyecek olan 0-3 yaş arası dönem çocuk için ve çocuk anne ilişkisi açısından çok önemlidir. Bu dönemdeki anne çocuk ilişkisinin önemli olduğu ve birinci plânda çocuğun bakımının anne tarafından yapılmasının önemini ne kadar vurgulasak azdır.
Özellikle hemen işe dönmek zorunda olan annelerin çocukları için bu durum stres etkeni sayılmaktadır. Hemen işe dönmek zorunda olan anneler için, bu dönemde çalışma saatleri dışında çocuğun bakımı ve sevgi ihtiyacının anne tarafından mümkün olduğunca eksiksiz karşılanması çok önemli olmaktadır. Gündüz bakıcı veya akraba yanında olan çocuk için akşam saatleri, anne ve baba ile geçirilen önemli bir zaman dilimi olmakta ve dolu dolu geçirilmesi gerekmektedir. Çocuğun ilgi ve sevgi ihtiyacının karşılanması birçok (önemli) psikiyatrik problemin oluşumunu engellemek için gereklidir. Anne ile olan bağın kuvvetli olması, ilerdeki psikolojik sıkıntıların önüne geçilmesinde önemlidir.
Çocukların yaşları büyüdükçe yapılan faaliyetler ve geçirilen ortak zamanlardaki aktiviteler değişmekle birlikte çalışan anne ve babalar için en temel tavsiyemiz şu olmaktadır: Çocuklarınız ile akşamları ve hafta sonları dolu dolu vakit geçirmelisiniz. Eğer çocuğun gündüz anne babasından alamadığı ilgi, sevgi ve şefkat ihtiyacı akşamları da telâfi edilmezse, çocuklarda birçok problemin oluşması için zemin hazırlanmış olur.
Konuyla ilgili şöyle bir örnek vermek gerekirse:"Ayşe, ilkokul 1. sınıfa gitmekte ve anne babası çalıştığı için gündüz, okul dışındaki zamanlarda, anneannesinin yanında bulunmaktadır. Ayşe sabah okula gitmekte ve öğle vakti okuldan anneannesinin yanına geldiğinde yemeğini yiyerek, biraz dinlendikten sonra derslerine çalışmaktadır. Anneannesinin yanında çok rahat olmasına rağmen, akşamın olmasını iple çekmekte ve anne babası ile birlikte olacağı anı sabırsızlıkla beklemektedir. Akşam olduğunda Ayşe'yi anne veya baba bulunduğu yerden alarak eve getirir. Ayşe annesi ile okulda neler olduğunu konuşmak isterken, annesi, Ayşe'yi babasının yanına göndermekte "Haydi benim işim var, yemek yapıyorum. Babanın yanına git. Zaten çok yoruldum." gibi sözler söylemektedir. Ayşe kırılan umuduna rağmen babanın yanına gitmekte babası; televizyonda haberleri izlediği için yarı uyur vaziyette ciddiye almadan Ayşe'yi dinlemekte, daha doğrusu dinliyormuş gibi yapmaktadır. Ayşe konuşurken babanın gözü televizyondadır ve Ayşe'ye sadece kısa cevaplar vermektedir. Ayşe her şeye rağmen yine babası ile konuşmaya çalışmakta ve ona o gün yaşanan olayları anlatmaktadır. Derken yemek hazır oluyor ve yemek yendikten sonra Ayşe'ye "Hadi, sen biraz ders çalış bakalım." denmekte ve Ayşe'nin akşam anne ve babası ile geçireceği zaman ve konuşacağı şeyler suya düşmektedir..
bu hiç adil değil!
çocuğunuzla daha yakından ilgilenip onun kötü şeylere,,sokak hayatı itmemelisiniz
Anasayfa 